tuin
.
in het schijnsel van het gras dat zo levendig schitterde in de smalle voortuin
in het zicht van de aardige man die zijn tanden aan het poetsen was in die schuur daar
trad ik, net van lijf en leden, naar binnen
daar strekte ik mijn armen uit
stak mijn mond naar voren
leunde voorover, luisterde naar het geluid van iets stromends
het water dat we hadden uitgespuugd liep niet weg naar de goot
maar in het opgeschoten groene gras kende het een nadrukkelijk oplossen
.
庭
.
せまい庭先に生き生きとかがやいていたあの草のあるひかりのなかへ
そこのあばら屋で 歯をみがいていたやさしいひとの視野のなかへ
こざっぱりとした体つきでわたしははいっていった
そこで腕をひろげ
口をつきだし
前かがみになってながれる物音をきいていた
わたしたちの吐きだした水が溝へゆかず
おい立ったみどりのくさのなかへ 主張してまぎれこんでいくのを
Een gedicht van Eshiro Mitsuru 江代充 (1952), uit zijn bundel Mio no obune みおのお舟 (Mio’s scheepje, 1989).
Een gedicht dat zich onttrekt aan onmiddellijk begrip. Dat is niet erg. Zoals de dichter Nakamura Tetsutarō 中村鐵太郎 (1953) schreef:
Al is het een heel kort werk, de schakeling van woorden is niet makkelijk te volgen en het is ook niet meteen duidelijk wat het allemaal betekent; toch biedt dit taalarrangement een ongewoon heldere blik op de dingen en voelt de werking ervan uitzonderlijk krachtig.
たいへん短い作品でありながら言葉のつながりを読み取ることがかならずしもやさしくなくある意味ではきれいさっぱりなにもないようにも感じられ、にもかわらず言葉の配置は事物に対するただならぬ明視を示してもて、そのおよぶところは法外に大きいようにも思える。
Nakamura Tetsurō 中村鐵太郎, ‘Niwa’ 庭 [‘Tuin’], in Shi ni tsuite 詩について [‘Over poëzie’] (Tokyo: Shoshi Yamada, 1998), p. 158.
De afbeelding toon een detail van Susanna in bad (1526) door Albrecht Altdorfer (ca.1480/1485-1538). Collectie Bayerische Staatsgemäldesammlungen, Alte Pinakothek, München.
