Hollandse dokter
.
De Hollandse dokter
snijdt je heel knap open.
Ga in het donker niet naar buiten;
levend rukt-ie je je lever uit.
.
De Hollandse dokter
met zijn felrood haar
Ga in het donker niet naar buiten;
met zijn blauwe ogen staart-ie je aan.
.
De Hollandse dokter
met zijn bord en zijn mes.
Ga in het donker niet naar buiten;
een huilend kind dat lokt-ie.
.
De Hollandse dokter
met zijn hoed met brede rand
Een zwarte jongen heeft-ie bij zich;
kijk, kijk! daar komt-ie aan!
.
oranda isha
.
oranda isha wa
miwake ga jōzu.
higure wa deru na,
ikigimo toru zo.
.
oranda isha wa
makkai ke no kazura.
higure wa deru na,
aoi me ga girori.
.
oranda isha wa
osara to mesu yo.
higure wa deru na,
naku ko o yobu zo.
.
oranda isha wa
tsubohiro-bōshi.
kuroboya tsurete
hora hora, kita zo.
阿蘭陀医者
.
阿蘭陀医者は
解剖が上手。
日暮は出るな、
生膽とるぞ。
.
阿蘭陀医者は
真紅い毛の鬘。
日暮は出るな、
碧い眼がぎろり。
.
阿蘭陀医者は
お皿とメスよ。
日暮は出るな、
泣く子を呼ぶぞ。
.
阿蘭陀医者は
鍔広帽子。
黒坊主連れて
ほらほら、来たぞ。
Kitahara Hakushū 北原白秋 (1885-1942) was dichter van vrij vers en tanka, en bedenker van kinder- en volksliedjes. Geboren in een familie van sakebrouwers en handelaren in vis en schaaldieren die failliet gingen en opgegroeid in het plaatsje Yanagawa, in de prefectuur Fukuoka op het zuidwestelijke eiland Kyushu, publiceerde hij op zijn zeventiende al in Heldere ster (Myōjō 明星), het nieuwe poëzietijdschrift van Yosano Tekkan, de echtgenoot van Yosano Akiko. In 1904 verhuisde hij naar Tokyo om te beginnen aan een nooit afgemaakte studie Engels aan de Waseda Universiteit, maar was vooral bezig met zijn poëzie en brak al snel door als jonge veelbelovende dichter.
In 1923 publiceerde hij Het Hollands schip (Oranda-sen 阿蘭陀船) een bundel kinderliedjes (deel 9 in de reeks ‘Hakushū’s kinderliedjes’). ‘De Hollandse dokter’ stond een jaar eerder in het decembernummer van het kindertijdschrift Rode vogel (Akai tori 赤い鳥), waaraan Hakushū sinds 1918 als poëzieredacteur verbonden was. Net als veel ander werk van Hakushū is deze bundel uitgekomen bij Ars アルス, de uitgeverij van zijn jongere broer Kitahara Tetsuo 北原鉄雄 (1887-1957). De tekeningen zijn van de alpinist en schilder (van berglandschappen uiteraard) Adachi Gen’ichirō 足立源一郎 (1889-1973).
Adachi beeldt de Nederlanders af als Portugezen, met pofbroeken. Of liever: hij beeldt (ook) Portugezen af; daarin volgt hij Hakushū’s gedichten, die wanneer er ‘Hollanders’ staat vaak Portugezen lijken te bedoelen: ze bevatten veel verwijzingen naar katholicisme, bijvoorbeeld. ‘Oranda’ staat hier voor ‘Europa’, lijkt me, zoals dat in vroegmodern Japan wel vaker het geval was. Toch is het opvallend.
Schoolboekjes leren al decennia dat Nederlanders de westerse geneeskunst in Japan introduceerden die daarna gretig bestudeerd werd. De omkering van dat positieve beeld, de metamorfose van ‘Hollandse dokter’ tot boeman, is een mooie, vind ik. Alweer heeft een Japanse dichter oog voor de jonge slaafgemaakten die ook op Dejima leefden.
Een mesu (strofe 3) is een scalpel. Het is een vroegmodern leenwoord uit het Nederlands, en betekende ooit ‘mes’ maar kreeg uiteindelijk de specialistische betekenis die het nu heeft. Nu gaat een scalpel goed samen met een arts, maar in de context van een kinderversje leek me ‘mes’ toch passender; het past ook beter bij dat bord (o-sara).
In de eerste versie, in Akai tori, is het laatste couplet een beetje anders:
De Hollandse dokter
met zijn zwarte knecht
Ga in het donker niet naar buiten;
kijk, kijk! daar komt-ie aan!
.
oranda isha wa
kuronbo ga o-tomo.
higure wa deru na,
hora hora kita zo.
阿蘭陀医者は
黒奴がお共。
日暮は出るな、
ほらほら来たぞ。
Dit lied is aangedragen door Aafke van Ewijk, waarvoor dank.
De afbeelding toont het liedje ‘Hollandse dokter’ (‘oranda isha’ 阿蘭陀医者) in de bundel Het Hollands schip (Oranda-sen 阿蘭陀船; Tokyo: Ars アルス, 1923).