Een tuin blijft eeuwig onvoltooid
.
alleen grote en kleine rotsen of stenen in een tuin, dat is nog te doen.
alleen grint in een tuin, dat is nog te doen.
een tuin zonder water, dat is nog te doen
.
een tuin met bomen of varens.
die is nooit af.
.
een boom groeit.
een boom verdort ook weer.
mos groeit.
met de grillen van de hemel verandert de watertoevoer.
.
een tuin verhongert
(de dramatiek van de hemel.
raakt een tuin direct.)
de dramatiek liefkoost.
en vernietigt een tuin weer wreed.
.
voorlopig is de droom vormgegeven.
als dieren bewegen planten ongezien.
hun vormgegeven contouren vernietigd.
dit is het lot van een tuin.
.
en dus geldt voor mij.
dat ik leef met het fortuin van de tuin.
dat ik daarmee leven wil.
.
庭は永久に未完成
.
大小の岩や石だけの庭ならまだしも。
砂利だけの庭ならまだしも。
水のない庭ならまだしも。
.
樹木や羊齒のある庭は。
永久に未完成である。
.
木は育つ。
木は枯れもする。
苔も育つ。
天の具合で水も変る。
.
庭は瘠せる。
(天のドラマは。
庭にジカだ。)
ドラマは愛撫し。
また残虐に庭を崩す。
.
一応夢が造型されても。
植物は動物・眼には見えないが動いている。
造型された輸廓は崩れる。
これ庭の命運である。
.
だからこそ自分は。
庭甲斐に生きる。
生きたい。
Ik heb de orthografie van het Japans aangepast naar hedendaagse schrijfwijzen: ‘jika’ ジカ (‘direct’, 直) schrijft Kusano nog als ヂカ. Ook gebruikt hij oudere vormen van karakters. Ik ga ervan uit dat rinrō 輸廊 (een woord dat niet bestaat) hier gelezen moet worden als rinkaku 輪廓 (‘contouren’) en heb dat daarom aangepast. Een voorbeeld van die lezing (of beter: idiosyncratische schrijfwijze) komt ook voor in het essay Kazan no hanashi 火山の話 (‘Over vulkanen’) van Imamura Akitsune 今村明恒 (1870-1948).
Kusano Shinpei 草野心平 (1903-1988) schreef zijn gedicht ‘Een tuin blijft eeuwig onvoltooid’ (‘Niwa wa eikyū ni mikansei’ 庭は永久に未完成; ik boots met opzet de licht gedragen toon van het Japans na) in 1984 en nam het op in de bundel Fantasmatisch uitzicht (Genkei 幻景, 1985). Hij schreef het met de tuin in gedachten die hij begin jaren ’60 van de vorige eeuw was begonnen aan te leggen.
De foto uit 1905 toont de ‘Farmhouse Walled Garden with Misses Williams and Colvin’ in de Glynde School for Lady Gardeners in Sussex, Engeland. Bron: Judith W. Page, ‘Gardening for Women: Frances Garnet Wolseley and the Rise of the Professional Woman Gardener’, in: Victoria Emma Pagán, Emma Page, en Brigitte Weltman-Aron, red., ‘Disciples of Flora’: Gardens in History and Culture (Newcastle upon Tyne: Cambridge Scholars Publishing, 2015), p. 63.
2 reacties op “een tuin is nooit af”
Dag Ivo, wat een mooie fraai weblog! Ik vernam dat je een werkgroep geeft over tuinen. Het bericht zelf heb ik tot nu toe niet kunnen vinden. Mag ik je via deze weg vragen wat de werkgroep inhoudt.
Hartelijke groeten, Eduard Groen (vader van Sterre)
Beste Eduard, dank je. Ik stuur je een persoonlijk bericht.