Zonder titel
De bleke herfst schudt bomen leeg en bergen zien er anders uit;
ik trek me terug en sluit de deur, een koude schaduw valt.
Verlaten bootjes liggen op de oever naast elkaar;
een fijne motregen bevochtigde de lotusplanten.
In eenzaamheid doof ik de lamp: nóg stiller wordt de nacht;
na het dichten brand ik wierook: rijker prijken de letters.
Soms staar ik naar wateren en wolken in hun uitgestrektheid;
somber en alleen, hoor ik de klokkengalm gefilterd door het bos.
無題。素秋揺落変山容。高臥掩門寒影重。寂寂空舲横浅渚。疎疎細雨湿芙蓉。愁前剔燭夜愈静。詩後焚香字亦濃。時望水雲無限処。蕭然独聴隔林鐘。
Een Sinitsch gedicht van Natsume Sōseki, genoteerd op 15 september 1916. Van de romanschrijver Sōseki zijn 207 Sinitische gedichten bewaard gebleven.
De afbeelding is een tekening door Sōseki uit 1915. Te zien zijn penseelhouder en wierookbrander.