kind
.
kind.
het is niet dat je nu klein bent,
je bent van mij zo ver verwijderd
dat is het.
.
vlak voor mijn ogen besta je
maar toch, hoe veraf komt jouw gestalte me voor.
.
het gezichtsveld
als ik in een transformatie ervan geloven kon
dan was uit jouw minuscuul geprojecteerde vorm
het voor ons mogelijk om zoveel meer
af te lezen geweest.
.
dat het hoofd hard is, is niet vanwege de schedel onder de huid
door iets anders is het broos geworden.
.
kind.
tussen jou en mij
gaapt welke afgrond,
wat voor vlammen laaien op
als ik ze had kunnen zien.
.
nu trekken wij
een lief gezicht
en terwijl we je lokken
zouden we net iets beters
voor jullie hebben kunnen doen.
.
mijn uitgestrekte hand
strekt zich eindeloos uit
en omhelst het gewicht van verdriet.
.
子供
.
子供。
お前はいまちいさいのではない、
私から遠い距離にある
ということなのだ。
.
目に近いお前の存在、
けれど何というはるかな姿だろう。
.
視野というものを
もっと違った形で信じることが出来たならば
ちいさくうつるお前の姿から
私たちはもっとたくさんなことを
読みとるに違いない。
.
頭は骨のために堅いのではなく
何か別のことでカチカチになつてしまつた。
.
子供。
お前と私の間に
どんな淵があるか、
どんな火が燃え上がろうとしているか、
もし目に見ることができたら。
.
私たちは今
あまい顔をして
オイデオイデなどするひまに
も少しましなことを
お前たちのためにしているに違いない。
.
差しのべた私の手が
長く長くどこまでも延びて
抱きかかえるこのかなしみの重たさ。
Ishigaki Rin 石垣りん (1920-2004) is, samen met haar vriendin Ibaragi Noriko, een van Japans belangrijkste naoorlogse dichters.
De afbeelding is een still uit Father and Daughter (2000), van Michael Dudok de Wit.
2 reacties op “kind.”
Beste Ivo,
Begrijp ik het goed dat dit voorlopig de laatste aflevering is? Hoe dan ook ik heb er van genoten!
Leonard.
Nee hoor, ik ga nog wel even door. Mijn vrije associatie van de zestigste nieuwsbrief was met kanreki 還暦, het voltooien van de cyclus van 60 jaar waarna alles weer opnieuw begint.