pruthoofd
頭腐
.
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
m’n hoofd is prut!
.
.
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
頭が腐っているのじゃよ
Kūge: Machida Machizō shishū 供花：町田町蔵詩集 (Tokyo: Shichōsha, 1992), p. 107-108.
Een gedicht van Machida Kō 町田康 (1962), hier nog onder zijn artiestennaam Machida Machizō 町田町蔵. Destijds lid van de punkband INU, schreef Machida teksten die zowel songtekst als gedicht konden zijn.
Later werd Machida heel respectabel als romanschrijver en docent aan een universiteit.
Vrij letterlijk kun je de zin atama ga kusatte iru no ja yo vertalen als ‘mijn (het) hoofd verrot!’. Het is geen normale Japanse uitdrukking, maar ook geen onbegrijpelijke. Ze suggereert dat iemand niet meer in staat is te denken.
De titel ‘tōfu’ 頭腐 (let. ‘hoofdrot’), klinkt natuurlijk precies als de eetwaar (de Japanse, lichtere variant van tahoe). De schrijfwijze lijkt er ook enorm op: 豆腐. In de titel van Machida’s gedicht is ‘boon’ (tō 豆) vervangen door ‘hoofd’ (tō 頭).
Daardoor kwam bij mij de associatie op met zuivel. Het productieproces van tōfu heeft namelijk wel iets weg van het maken van kaas. In het Nederlands ken je de uitdrukking ‘gatenkaas’ om een defect brein te omschrijven dat de ene gedachte niet meer kan koppelen aan de andere. Uiteindelijk koos ik toch voor ‘prut’, mede ingeven door het Engelse ‘my brain is mush(y)’. De substantie won het van het productieproces.
Voor mij momenteel een wel enigszins herkenbare toestand, die alles te maken heeft met de huidige catastrofale bezuinigingen op hoger onderwijs.
De afbeelding toont tekeningen voor het stripverhaal Bravo les Brothers (1965) van André Franquin (1924-1997). Bron: Bravo les Brothers par André Franquin, commenté par José-Louis Bocquet et Serge Honorez (Dupuis, 2011, 20122), p. 47.