Een schildering door Zhao Wenmin
Boven riethalmen een herfstbries, een bootje keert naar huis;
blauwe heuvels en groen water rondom een hutje in het woud.
betoverend penseelwerk en azuren eilanden in de verte;
in de schittering van een ondergaande zon vliegt een witte vogel op.
趙文敏画。苕上秋風一櫂帰、青山緑水繞林扉。揮毫興与滄洲遠、落日明辺白鳥飛。
Shōkenkō 81 (var. 122). [SNKBT 48, p. 144.] Zhào Mèngfǔ 趙孟頫 (aka Wénmĭn, 1254-1322) was een staatsman en schilder in China tijdens de overgang van de Chinese Song-dynastie naar de Mongoolse Yuan-dynastie.
Zekkai Chūshin 絶海中津 (1336-1405) was een Japanse Zen-monnik die ruim negen jaar in China doorbracht. Daar zag hij de schildering die hij in dit kwatrijn beschrijft.
De afbeelding toont een detail van de rolschildering ‘Herfstkleuren op de Qiao-heuvel en de Hua-berg’ (Quèhuá qiūsè tú 鵲華秋色図) uit 1295 door Zhào Mèngfǔ 趙孟頫 (1254-1322). Collectie National Palace Museum Taipei.
2 reacties op “blauwe heuvels”
Wat heerlijk om deze te lezen, prachtig, die combi met Zhao Mengfu. Ben benieuwd wat Zekkai Chushin nog meer heeft geschreven! Is dit typische Zen poëzie?
Van Zekkai Chūshin zijn 172 gedichten over in zijn persoonlijke verzameling: allemaal Sinitische poëzie. Opvallend is dat zijn poëzie eigenlijk nauwelijks over geloofszaken gaat. Een middeleeuwse Zen-monnik die nadrukkelijk wel regelmatig Zen-zaken aanstipt is Ikkyū Sōjun (zie de blogpost ‘de geur van een narcis’). Zelf heb ik wel een zwak voor de Zen-monnik Kokan Shiren. Voor enkele andere regels poëzie van Zekkai, zie de blogpost ‘een polyfone ketting’.