Herfstdag, me vermeiend in de velden
Ondiep water, zacht zand, een pad dat wat meandert;
er klinkt een weefgetouw, en boomgeruis: er woont daar iemand.
Achter een gelige wolkenbank rijzen witte golven op:
rond rijp-geurende rijsthalmen staat hoog de gerst in bloei.
秋日野遊。浅水柔沙一径斜、機鳴林響有人家。黄雲堆裏白波起、香稲熟辺喬麦花。
Gozan bungaku zenshū dl 1, p. 96; NKBT 89, p. 64. Ik ga ervan uit dat Kokan Shiren speelt met beeldspraak: de gele wolken zijn bloeiende gerstaren; de witte golven zijn de wolken daarboven.
In de traditionele maankalender begint de herfst al in augustus. Dat is bijna.
Weer een gedicht van de Zen-monnik Kokan Shiren 虎關師錬 (1278-1346).
De foto toont een pad bij Pont-Croix, Bretagne, 10 juli 2024.