trappel-trappel

dans dans jij slakje

en als je dan niet dansen wil

dan laat ik je schoppen door een veulen of een kalfje

en je helemaal vertrappelen

en als je dan echt heel mooi dansen zal

dan laat ik je zelfs spelen in mijn bloementuin

mae mae katatsuburi / mawanu mono naraba / muma no ko ya ushi no ko no kuesaseten / fumiwaraseten / makoto ni utsukushiku mautaraba / hana no sono made asobasen

舞へ舞へ蝸牛かたつぶり　舞はぬものならば　馬むまの子や牛の子に蹴ゑさせてん　踏み破わらせてん　実まことに美しく舞うたらば　華はなの園そのまで遊ばせん

Ryōjin hishō 408.

Een vrolijk liedje ‘in de moderne stijl’ uit de twaalfde-eeuwse Geheime aantekeningen over het stof op de dakspanten (Ryōjin hishō 梁塵秘抄).

De filoloog in mij zit me in de weg, te trouw aan de brontekst. Dat denk ik dan als ik de prachtige, vrolijke vertaling zie van Yasuhiko Moriguchi en David Jenkins:

Dance               dance

            dance               dance

Little                 little

            snail                  snail

            .

If you don’t

                        dance dance,

                        little snail,

I will give you to a horsey,

            to a horsey

                        or a moo-cow,

and they’ll stomp you with their feet

                        (stomp-stomp! splat-splat!).

            .

                        But,

            .

            if you dance

                        pretty-pretty,

I will take you to a garden,

            and you’ll play and play

                        all day.

Yasuhiko Moriguchi en David Jenkins, The dance of the dust on the rafters: Selections from Ryojin-hisho (Seattle: Broken Moon Press, 1990), p. 89.

Zo kan het natuurlijk ook.

De foto toont een reuzenslak die als huisdier gehouden wordt.